Walencja to trzecie do wielkości miasto Hiszpanii. Choć Madryt i Barcelona przewyższają Walencję co liczby mieszkańcow do jednak ten region jest szczególny i zdecydowanie najbardziej atakcyjny pod względem turystyki.
Wspólnota Walencka, czyli Walencja, obejmuje południowo wschodnią Hiszpanię z wybrzeżem Costa Blanca. Dzieli się ją na trzy prowincje: Alicante, Castellon i stolicę regionu Walencję. Każda z tych prowincji ma w sobie zalety, które stanowią o jej niepowtarzalności.
Znajdą się wśród wielbicieli: miłośnicy kąpieli słonecznych na białych piaskach plaży Morza Śródziemnego, płetwonurkowie oraz pozostali fani sportów wodnych. Linia brzegowa w tej części Hiszpanii ma prawie 500 kilometrów. Costa Blanca oraz Costa del Azahar (Wybrzeże Kwiatu Pomarańczy) obfituje w zróżnicowane cenowo i jakościowo kurorty.
Oceanarium w Walencji
W samym mieście nie sposób planować zwiedzania bez uwzględnienia oceanarium.
L'Oceanogràfic jest ogromnym kompleksem akwariów położonym we wschodniej części Walencji. Na łącznej powierzchni około 110000 metrów kwadratowych prezentowane są ekosystemy występujące na całym świecie.
Kompleks wchodzi w skład Ciudad de las Artes y las Ciencias, czyli Miasteczka Sztyki i Nauki. Budowla została otwarta w 2002 roku i jest największym oceanarium w Europie. Składa się ono z 9 dwupoziomowych wież, w których przestawione są różne ekosystemy.
W oceanarium żyje 45000 zwierząt z 500 różnych gatunków. Występują tu rekiny, pingwiny, delfiny, lwy morskie, morsy, a także białuchy (walenie).
Park podzielony jest na 10 obszarów, które odzwierciedlają ekosystemy Morza Śródziemnego, Morza Czerwonego, terenów polarnych, wysp, mórz tropikalnych oraz o umiarkowanej temperaturze.
Kompleks obejmuje również delfinarium, audytorium z akwarium prezentującym Morze Czerwone, obszar odzwierciedlający tereny bagien namorzynowych, moczarów oraz ogród z ponad 80 gatunkami roślin.
Castillo de Santa Barbara w Alicante
Odwiedzając Costa Blanca warto na celownik wziąć Alicante wraz z Castillo de Santa Barbara. Zamek Santa Bárbara to jeden z najważniejszych symboli Alicante.
Ta średniowieczna twierdza położona jest na szczycie wzniesienia Monte Benacantil, na wysokości 116 m. n.p.m. Została udostępniona do zwiedzania w 1963 roku, wówczas również oddano do użytku dwie windy ułatwiające dostęp do tej przepięknej budowli. Windy zostały wybudowane wewnątrz góry, pokonują dystans 142 metrów, a dostać się do nich można 200-metrowym tunelem rozpoczynającym się przy Avenida de Jovellanos, tuż przy plaży Postiguet.
Ze szczytu wzniesienia rozciąga się fantastyczny panoramiczny widok na całe Alicante, przepiękną zatokę Costa Blanca i wyspę Tabarca.
Zamek podzielony jest na trzy strefy:
W najstarszej części zamku wyróżnia się przede wszystkim Torre del Homenaje, znana również jako "La Torreta", posiadająca elementy datowane na okres od XI do XIII wieku, oraz angielski bastion - Baluarte de los Inglesos.
Część środkowa obejmuje budynki i pomieszczenia z wieku XVI, m.in.: Salon Felipe II, Cuerpo de la Guardia, przestronne Patio de Armas, bastion Baluarte de la Reina i inne.
Ostatnia część prezentująca Revellín del Bon Repós pochodzi z wieku XVIII i obecnie został tam utworzony parking.
Co ciekawe - wzniesienie Monte Benacantil oglądane z plaży Postiguet wygląda jak ludzka twarz z profilu - dlatego też często nazywane jest "La Cara del Moro" - Twarz Maura.
W najstarszej części zamku wyróżnia się przede wszystkim Torre del Homenaje, znana również jako "La Torreta", posiadająca elementy datowane na okres od XI do XIII wieku, oraz angielski bastion - Baluarte de los Inglesos.
Część środkowa obejmuje budynki i pomieszczenia z wieku XVI, m.in.: Salon Felipe II, Cuerpo de la Guardia, przestronne Patio de Armas, bastion Baluarte de la Reina i inne.
Ostatnia część prezentująca Revellín del Bon Repós pochodzi z wieku XVIII i obecnie został tam utworzony parking.
Co ciekawe - wzniesienie Monte Benacantil oglądane z plaży Postiguet wygląda jak ludzka twarz z profilu - dlatego też często nazywane jest "La Cara del Moro" - Twarz Maura.
Godziny otwarcia:
codziennie od 10:00 - 20:00
Zwiedzanie sal: od 10:00 do 14:30 oraz od 16:00 do 20:00
Windy:
codziennie od 10:00 - 20:00
Zwiedzanie sal: od 10:00 do 14:30 oraz od 16:00 do 20:00
Windy:
Październik - Marzec:
ostatnia winda na górę - 19:00
ostatnia winda na dół - 19:20
Kwiecień - Wrzesień:
ostatnia winda na górę - 19:30
ostatnia winda na dół - 19:45
ostatnia winda na górę - 19:00
ostatnia winda na dół - 19:20
Kwiecień - Wrzesień:
ostatnia winda na górę - 19:30
ostatnia winda na dół - 19:45
Podziemna rzeka
Jaskinie świętego Józefa zostały odkryte i zbadane w 1902 roku. Od tego też czasu zostały udostępnione turystom. Utworzone przez podziemną rzekę korytarze nadają miejscu szczególnej tajemniczości. Około 2,5 km podziemnych tuneli w większości zwiedza się płynąc łodziami. Podczas wycieczki można zobaczyć między innymi Sala de Murcielagos, czyli komnatę nietoperzy. Na szczęście dla tych, którzy nie mają ochoty na kontakty z tymi latającymi ssakami, po zamontowaniu oświetlenia nietoperze wyniosły się ze swojej komnaty. Lago Azul – jezioro lazurowe, najgłębsze w całym kompleksie wodnym, jego głębokość miejscami sięga 12 metrów. Jest też Sucha Galeria, która jak nazwa sugeruje umożliwia opuszczenie łodzi i pospacerowanie.
Castellon de la Plana
Stolicą prowincji Castellon jest Castellon de la Plana. Warto odwiedzić planetarium położone blisko plaży. Poza pokazami charakterystycznymi dla tego rodzaju obiektów można tam również podziwiać wystawę minerałow. W centrum miasta Museo Provincial de Bellas Artes pozwala zaopoznać się z dziełami sztuki a zbiory tego muzeum sięgają czasów średniowiecza.Amatorzy turystyki sakralnej znajdą w mieście dzwonnicę El Fadri, mierzącą 58 metrów a zbudowaną około 1590 roku.
W okolicach portu rozlokowane są liczne bary i restauracje. Trzeba jednak pamiętać, że historyczny charakter tego miasta ma również swoje minusy. Ciężko jest znaleźć miejsce do zaparkowania samochodu. Dużo prościej więc skorzystać z infrastruktury tras rowerowych i zaplanować zwiedzanie połączone z rekreacją.
Karmelitanie i ich leki
Dla dorosłych turystów można polecić szczególne miejsce, które pod Boskim nadzorem pozwala na degustację pysznych trunków. W piwnicach klasztoru Karmelitów można podziwiać nie tylko muzeum bazujące nahistorii opactwa i jego specjalizacji. Karmelici słyną z szerokiej wiedzy na temat ziół oraz destylatów. Jednocześnie są w stanie obie te rzeczy połączyć w doskonałych proporcjach oraz udostępnić turystom. Za symboliczną opłatą 2,5 Euro od osoby wycieczki przechodzą przez kolejne sale historyczne, poznając techniki dawnej destylacji oraz przez obszerną salę, w której dawniej przechowywano wino.
Przedostatnią stacją wycieczki jest sala degustacji trunków. Szeroki kontuar i beczułki poustawiane w kolejności mocy ich zawartości począwszy od wina mszalnego a zakończywszy na mocnej nalewce ziołowej znajdą na pewno uznanie w każdym podniebieniu.
Zasadniczo degustacja nie ma jakiś określonych limitów, co nie jest przypadkowe ponieważ ostatnim przystankiem jest sklep, gdzie można nabyć zabutelkowane trunki, których próbki zmiękczyły każdego węża w kieszeni.
Wybrzeże
Na większości folderów reklamowych przedstawiane są plaże piaszczyste z parasolami z trzciny, rzędy leżaków i koniecznie roznelgliżowane panienki. Oczywiście nie ma nic złego w pokazywaniu naturalnych zalet tej okolicy ale wybrzeże w okolicach Castellon de la Plana to nie tylko piasek.
Piękne, rzeźbione przez morze skały idealne do wypoczynku, chwili zamyślenia lub do pstrykania niepowtarzalnych fotek. Na pewno masa jodu i sól Morza Śródziemnego przyda się każdemu podziwiającemu widoki Hiszpanii.
Nad samym brzegiem morza wiele lat temu przebiegała linia kolejowa łącząca Castellon z drugim pięknie położonym miasteczkiem o nazwie Oropesa. Dziś ultraszybka kolej Renfe (odpowiednik francuskiego TGV) przebiega głębiej w lądzie a stara linia została przebudowana na trasę rowerowo - spacerową. 11 km drążone w skałach, wraz z 800 metrowym tunelem, wszystko zagospodarowane dla turystów i połączone z całą infrastrukturą obu miast jest nie lada atrakcją. Nasza siedziba sąsiaduje właśnie z tą trasą. Nie sposób więc będzie uniknąć urokliwego spaceru lub porannego treningu na rowerze.
Park Natural Desert de las Palmas
Na północ od strefy zrzutu, fragment pasma górskiego otaczajacego wybrzeże został zagospodarowany i udostępniony turystom. 15 kilometrowa trasa, serpentynami pnąca się a potem schodząca w dół, przyciąga ekipy rowerowe z całego świata.
Zima w prowincji Walencja pozwala na kontynuowanie treningów, gdy w reszcie Europy panują nieznośne warunki atmosferyczne.
Jednak Desert de las Palmas to miejsce nie tylko dla rowerzystów. Tutaj można się wyszaleć również w lżejszym i bardziej zaawansowanym trekkingu. Jest wiele miejsc, które można zaplanować jako stacje widokowe podczas spacerów, to pozostałości budowli mające setki lat historii, dziś opisane i zabezpieczone oraz udostępnione dla każdego.
Komentarze
Prześlij komentarz