Naukowcy
rozpracowują zapis genetyczny. Mają masę roboty, bo choć w zwitce
genu jest jakieś 750 Mb informacji to liczba potencjalnych wyników
mnożona jest przez inne procesy zachodzące na drodze łączenia
się różnych genów.
Niemniej
jednak są na tropie powstawania tzw. błędów genetycznych. Czyli w
ich idealnym obrazie świata, to co dzieje się w żywych organizmach
zostanie poprawione.
Trzeba
mieć wiele buty w sobie i wiary w papier, który wydała jakaś
grupa ludzi na potwierdzenie uzyskania pewnej porcji wiedzy, aby
wybrane procesy powstawania życia nazwać błędami.
Szczególnie,
że to właśnie przez te błędy toczy się całe biologiczne koło
życia. Te 'przypadkowe' odstępstwa od książkowego powielania się
genów to mechanizm ewolucji. To manifestacja życia, które
dopasowuje się do zewnętrznych okoliczności. W tym procesie część
jednostek odpada, zostają te najlepiej przygotowane.
Teraz
jednak ludzie poczuli moc i będą poprawiać. Gra idzie o wysoką
stawkę, ma być uleczony rak, schorzenia genetyczne, w zasadzie
wszystkie choroby można wytępić. Może też się okazać, że
znajdą zaszyfrowany gen odliczający czas do końca pracy jednostki.
Super. Można więc wyeliminować śmierć z życia. To tak jak
uzyskać wolność bez istnienia granic. Sukces.
Śmierć
jako fragment procesu życia nie jest szanowana. Bez śmierci
nastąpiłoby zatrzymanie koła życia. Te błędy, które
postrzegane personalnie są przyczyną cierpienia, prowadzą do
powstawania tego, co nowe. Rak jest taki modny, bo firmy
farmaceutyczne koszą na tym szmal bezpardonowo. Kiedyś się po
prostu umierało. Ktoś był stary i umarł, nikt nie grzebał mu w
bebechach aby znaleźć nazwę jakiegoś czynnika śmierci. Ktoś
zachorował, wychudł i umarł. Teraz nie można sobie tak po prostu
umrzeć. Trzeba jeszcze napędzić zupełnie inne koło, jeszcze
większego cierpienia i wielkich pieniędzy. Koniec końców, kto ma
umrzeć to umrze bo taki los.
Lekarze
przypisują sobie sukcesy terapii a nie wiedzą, czy ktoś zostawiony
sam sobie też by nie wydobrzał. Mądrość medycyny zachodniej
wzrasta potwornie. Coraz więcej nazw schorzeń, zdjęcia
elektronowe wirusów, wykształcone pod kątem nazw leków
społeczeństwo, apteki co 200 metrów. No istny świat zdrowia. I
co? Kolokwialnie mówiąc gówno. Tak samo ludzie umierają i
chorują, tak samo mają nawet chrzaniony katar, choć półki
uginają się od leków.
Teraz
zaś naukowcy będą usuwać błędy. Poprawią naturę. Ciekawe, że
żywność genetycznie modyfikowana jest taka niezdrowa a genetycznie
modyfikowany człowiek ma być tak zdrowy.
A
może te błędy to określony proces, nie znany nam, zbyt trudny do
przekalkulowania a na pewno nieprzypadkowy. A może, jak zamkniemy
furtki dla śmierci to znajdzie sobie zupełnie inne dojście. Bo to
przecież element życia, nie da się jej odciąć. Może będzie
jakiś cyrk, jak z filmu oszukać przeznaczenie? Może narzędzia,
które ludzie mają w swoich rękach doprowadzają do końca świata
z przeszłości na rzecz cokolwiek wynaturzonego sposobu życia.
Choć
z drugiej strony co ma być, to będzie i wszystko w ten sposób
można uznać za prawidłowe. Po prostu pytanie, czy my nadążymy za
zmianami.
Ja nie wiem, co w tym złego, że naukowcy chcą zwalczyć raka. Chyba lepiej będzie bez tej choroby na świecie? Ja bym wolała żyć bez lęku przed tą straszną chorobą.
OdpowiedzUsuńTrudny i ważny temat.
UsuńRozśmieszyło mnie to: "żywność genetycznie modyfikowana jest taka niezdrowa a genetycznie modyfikowany człowiek ma być tak zdrowy" Paradoks ;) (nie udowodniono, że żywność genetycznie modyfikowana jest niezdrowa, ale np. 80% amerykanów jest alergikami, cóż za zbieg okoliczności).
Ja też chciałabym nie bać się i nie umierać na raka.
Boimy się cierpienia i śmierci. Nie tej ze starości, w której człowiek odchodzi w towarzystwie bliskich.
W swojej pracy spotykam się z tragiczną i zwykle nagłą śmiercią prawie na co dzień. Różne myśli przychodzą do głowy. Mnie to osobiście uczy pokory. Że nie jesteśmy żadnymi supermenami. Że bohaterstwo to czasem tylko być obok kogoś.
Osobiście nie wiem czy bym się zdecydowała oddać swoje ciało po śmierci nauce (tj. np Uniwersytetowi Medycznemu aby na mnie uczyli się studenci).
Pozdrawiam Ikiru
Kontakt ze śmiercią na pewno uczy nie tylko pokory ale również szacunku do życia. Jedno bez drugiego nie może istnieć jak ciemność i jasność. A każdy po chwili zastanowienia zrozumie, ze jasność nie jest przeciwieństwem ciemności. Życie zaś nie jest przeciwieństwem śmierci.
Usuń