List rodziców do nastolatki

Mówimy i słuchamy. Czasem mamy wrażenie, że to co powiedzieliśmy zostało zrozumiane. Czasem czujemy, że rozumiemy to, co ktoś powiedział do nas. Pewności jednak mieć nie można. Podobnie w drugą stronę. Wydaje nam się, że ktoś nic nie rozumie, ale jego działania wskazują, że być może było inaczej. Czujemy, że nic nie rozumiemy, ale być może złapaliśmy uwiązaną słowami myśl naszego rozmówcy.
Dorośli są gotowi pomyśleć, że najtrudniejszą sprawą jest zrozumienie nastolatków. Też mnie nieraz to kusi. Wydaje mi się, że jak grochem o ścianę, że po prostu nic a nic. Ale jeśli się nad tym zastanowić, to jest wręcz przeciwnie. To nastolatek raczej nie zrozumie dorosłego. Dorosły był już nastolatkiem, nastolatek zaś nie był jeszcze dorosłym. Idą tą samą ścieżką, ale są w innych momentach swojego życia.

Droga nastolatko,
Wydaje mi się, że mogę uszanować bałagan w twojej głowie. Mogę nawet pochylić się nad cierpieniem, które jakoby powstaje w wyniku twojej interakcji z otoczeniem. Choć wiem, że jest to iluzja, to podobne iluzje dopadają dorosłych. I będą dopadać, i będą męczyć, aż się od nich uda nam uwolnić....

czytaj więcej na mojej nowej stronie