Hiszpania z emocjami

Pedofile kościelni Głośno się zrobiło o pedofilii w KK. To chyba dobrze, bo w świecie zgiętych wartości opieka nad dziećmi wydaje się jeszcze mieć jakieś znaczenie. W przypadku funkcjonariuszy kościelnych, którzy odgórnie są namaszczani zaufaniem społecznym, tego rodzaju skandale (nie wiem czy dobrze dobrałem słowo) mogą powodować jakże potrzebne zastanowienie nad tą wielowiekową instytucją. Celibat W pierwszym odruchu można pomyśleć, że to celibat powoduje napięcia, z którymi samce w sukienkach nie dają sobie rady. Jednak celibat tylko na sztandarach marketingu KK jest czystością. Przecież nie został ustanowiony po to, aby chronić księżulków od chorób wstydliwych. KK jest królestwem, które ma porozstawiane skarbonki na całym świecie. Kroczek po kroczku zagarnia ziemię, nieruchomości i od tysięcy lat powiększa swoje zasoby.

Przed paroma dniami doszło do szybkiej akcji transportacji. Motorek Miłosza trafił z Irlandii do Bilbao dzień wcześniej niż było to planowane. Szurnęliśmy więc razem Vitkiem, bo trochę bagaży było jeszcze do zabrania. Z Sevilli do Bilbao jest około 900 km. Niby niewiele ale jeśli od razu wracać to 1800 km daje już nieco w kość. Na drogę powrotną umówiliśmy się, że Miłosz pojedzie ile będzie chciał a ja resztę trasy - jako zakapior turystyczny stwierdziłem, że raczej dam radę.

No, niezły pasztet Pasztet to potrawa wykonana z jednolitej masy mięsnej. Jeśli mamy w domu garnek, piekarnik i maszynkę do mielenia mięsa to mamy już całe niezbędne zaplecze sprzętowe. W przepisach na pasztet często występuje bułka lub mąka. Jako wróg węglowodanów (coraz bardziej zaciekły w oporze powstańczym) zachęcam do bojkotowania ukrytej w potrawach bułki i mąki zbożowej. Po co ładować sobie dodatkowe kalorie i to takie, które chętnie sabotują nasze zdrowie i wygląd, gdy są połączone z tłuszczami.

Dane z portalu Forsal.pl Polska jest w europejskim ogonie wydajności pracy. Mamy za sobą jeszcze tylko kilka nacji, które potrafią gorzej pracować. Nie dziwi mnie to, gdy oglądając FB widzę ogniska radości tworzące się wokół memów zwiastujących nadejście weekendu. To wszystko przecież kwitnie w godzinach pracy a samozatrudnienie nie jest jeszcze tak popularne w pomrocznej.

Jesteśmy zanurzeni w demokratycznym systemie, gdzie źródło władzy wywodzi się z woli większości. Technicznie odbywa się w tzw. demokratycznych wyborach reprezentantów, którzy potem lansują się przed mediami, czasem siedząc w dużych pomieszczeniach i głosując. Jak więc możliwe jest to, że więcej słychać o mniejszościach niż o większości? Jak dalece jest demokracja podatna na krzyk i terror 'uciśnionych' mniejszości?